E-odpady to odpady przemysłowe, które składają się głównie z materiałów niebezpiecznych. Odpady te powstają podczas demontażu i ponownego użycia sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Zawierają one toksyczne substancje chemiczne, takie jak kadm i ołów, które są szkodliwe dla środowiska. Kilka krajów zakazało importu używanych przedmiotów.
W Stanach Zjednoczonych powołano National Electronic Product Stewardship Initiative, aby opracować skuteczny system rozwiązywania problemów związanych z odpadami elektronicznymi. Jednak Kongres nie był w stanie przyjąć przepisów wspierających tę inicjatywę. Zamiast tego rządy stanowe opracowały inicjatywy mające na celu rozwiązanie problemu e-odpadów. Polityka ta opierała się na modelu przedsiębiorczości na szczeblu niższym niż krajowy i dlatego nie jest prawnie egzekwowalna.
Konwencja bazylejska wymagała ujednolicenia systemów klasyfikacji odpadów niebezpiecznych. Nałożyła również regulacje dotyczące eksportu odpadów. Ponadto OECD wydała podręcznik dotyczący zrównoważonej gospodarki materiałowej.
Konwencja z Bamako, która jest powiązana z konwencją bazylejską, została stworzona w celu kontrolowania eksportu odpadów do Afryki. Mimo to rządy krajów eksportujących nadal wliczają ilość eksportowanych odpadów do swoich krajowych wskaźników recyklingu.
Duża liczba zakładów przetwarzania e-odpadów znajduje się w regionie Guiyu w Chinach, który jest najważniejszym na świecie ośrodkiem recyklingu e-odpadów. Większość e-odpadów trafiających do Chin jest przetwarzana w tym regionie.
Na tym obszarze znajdują się największe na świecie zakłady recyklingu e-odpadów. Według UNEP, 50-80% e-odpadów poddawanych recyklingowi w krajach uprzemysłowionych kończy się w Chinach.
Innym istotnym źródłem zanieczyszczeń jest niepełne spalanie na wolnym powietrzu. Jest to ważne źródło toksycznych związków chemicznych, które negatywnie wpływają na mieszkańców i otaczające środowisko.
ODPADY 